ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ <<ΤΙΝΑΖΟΥΝ>> ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ

                            
ΥΠΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

Στην Ελλάδα και στην κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου περνάει τώρα η <<μπάλα>> από το μεγάλο παιχνίδι για την εγκατάσταση ή τη ματαίωση του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη στο παιχνίδι Ελλάδας-Τουρκίας για το ποιος θα αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια.

  Γιατί αν πράγματι οι Ρώσοι γεμίσουν με πετρέλαιο τον τουρκικό αγωγό Samsun-Keyhan (όπως υπόσχονται στον κ. Ερντογάν οι ισχυροί συνέταιροι ΕΝΙ και Gasprom) είναι θέμα πλέον εάν θα περισσεύει ρώσικο πετρέλαιο για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Εξάλλου, δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνουν βιώσιμοι δύο αγωγοί πετρελαίου στην ίδια <<γειτονιά>>.

  Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι και η Ρωσία αντιλαμβάνεται πως δεν είναι έξυπνο, για ευνόητους λόγους, να περνούν όλα τα πετρέλαιά της στη Μεσόγειο μόνο μέσω Τουρκίας. Επομένως, είναι λογικό να ενδιαφέρεται και για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη.

  Σε κάθε περίπτωση, για τη Ρωσία ο αγωγός είναι μπίζνες, καλές ή κακές. Είναι το ίδιο όμως και για την Ελλάδα;

  Ας μη σταθούμε στα ενδιαφέροντα της Βουλγαρίας στο ίδιο θέμα, γιατί ακόμη είναι μάλλον <<σκοτεινά>>. Και αυτό παρά το γεγονός πως τόσο η Βουλγαρία όσο ασφαλώς και η Ελλάδα δεν θα πρέπει να ξεχνούν ότι ο αγωγός αερίου South Stream θα καταλήξει στη Βουλγαρία.

  Στη συνέχεια θα υπάρξουν δύο διακλαδώσεις, η μία από τη Βουλγαρία προς την Ελλάδα με τελικό προορισμό την Ιταλία και η δεύτερη από τη Βουλγαρία προς τη Σερβία με τελικό προορισμό την Αυστρία.

Ας δούμε όμως πώς φτάσαμε ως εδώ.

 Η (εμφανιζόμενη σήμερα) αντίστροφη μέτρηση για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη ξεκίνησε το 2006, όταν ξέσπασεη κρίση αερίου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας και η Gazprom άρχισε να αναζητά άλλους δρόμους μεταφοράς του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, που θα παρακάμπτουν την Ουκρανία.

  Από το σημείο αυτό αρχίζει η παρέμβαση των Ιταλών της ΕΝΙ, που είναι από τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους συνέταιρους της Gazprom άρχισε να αναζητά άλλους δρόμους μεταφοράς του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, που παρακάμπτουν την Ουκρανία.

  Από το σημείο αυτό αρχίζει η παρέμβαση των Ιταλών της ΕΝΙ, που είναι από τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους συνέταιρους της Gazprom από τον Φεβρουάριο του 1999, οπότε και οι δύο εταιρείες υπογράφουν μνημόνιο συνεργασίας για την κατασκευή του αγωγού αερίου Blue Stream. Ο αγωγός αυτός μεταφέρει ήδη ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Μαύρης Θάλασσας στην Τουρκία.

  Σήμερα μάλιστα εξετάζουν και το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν και τον Blue Stream 2.

  Τον Ιούνιο του 2007, η Gazprom υπογράφει με την ΕΝΙ μνημόνιο συνεργασίας για την κατασκευή του αγωγού αερίου South Stream που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Το αρχικό σχέδιο του South Stream προέβλεπε ότι ο αγωγός αυτός θα διέσχιζε τα χωρικά ύδατα της Ουκρανίας.

Αυτό όμως δεν συνέφερε την Gazprom που επιδιώκει (όπως προαναφέραμε) την απεμπλοκή της από την Ουκρανία.

  Τη λύση θα τη βρεί η ΕΝΙ που συνεργάζεται στενά με την τουρκική Calik Enerji για την κατασκευή του αγωγού πετρελαίου Samsun-Keyhan. Οι δύο εταιρείες προχώρησαν στη σύσταση της γνωστής μεικτής εταιρείας Trans Anatolian Pipeline.

  Η Gazprom και η ΕΝΙ συμφώνησαν μεταξύ τους να πείσουν την Τουρκία να επιτρέψει στους Ρώσους να περάσουν τον South Stream από τα εδάφη της Τουρκίας, με αντάλλαγμα να δεσμευτεί η ρωσική πλευρά ότι θα δώσει τα πετρέλαιά της για τον αγωγό πετρελαίου Samsun-Keyhan.

  Έτσι επιτυγχάνεται ο βασικός στόχος, που είναι η παράκαμψη της Ουκρανίας. Συνεπώς, ο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη χάνει το αρχικό ενδιαφέρον και τίθεται στα θέματα που έχει να επανεξετάσει η Ρωσία.  


Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΚΡΑΛΟΓΛΟΥ
Εφημερίδα <<ΚΕΦΑΛΑΙΟ>>
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009