Ο χλωμός κ. Σαμαράς
Και η διαφορά στα 10. Και με γονικές παροχές, και με τέλη κυκλοφορίας για τα σαραβαλάκια, και με Αθιμπίγιο, με opengov και 30.000 αγαθούς που επείσθησαν από τον οικογενειακό σοσιαλισμό, η διαφορά παρέμεινε στο 10. Βεβαίως τα συνολικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται αρκούντος συρρικνωμένα, όπως βεβαίως και της Ν.Δ. Αναζητώντας τους λόγους για τα φαινόμενα αυτά έχουμε 3 παρατηρήσεις να κάνουμε. Παρατήρηση 1η : Η απογοήτευση από τη Ν.Δ. είναι πρόσφατη και έντονη, ενώ οι πρώτες ενδείξεις απογοήτευσης από το ΠΑΣΟΚ, δημιουργούν αμηχανία, κάτι που είναι προς το παρόν το χωλ της απογοήτευσης. Εδώ πρέπει να πούμε φίλε αναγνώστη ότι εάν την αποτυχία της Ν.Δ. ακολουθήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα καραμπινάτη αποτυχία του ΠΑΣΟΚ, τότε η διαφορά μέσα στα δυο κόμματα δεν θα παίζει κανένα ρόλο και αυτό το οποίο θα είναι το σημαντικό πολιτικό γεγονός, θα είναι η εμφάνιση πολιτικού κενού και η αναζήτηση νέου πολιτικού χώρου.
2η : Ο κ. Σαμαράς εμφανίζεται χλωμός. Παρά τη μεγάλη επιτυχία του και την προσέλκυση εκατοντάδων χιλιάδων Νεοδημοκρατών στις κάλπες, παρόλο την αναστήλωση του ηθικού της ο παράταξης, που εν μέρει επετεύχθη, ο αρχηγός παραμένει χλωμός. Εξηγήσεις γι αυτό είναι πολλές όπως για παράδειγμα η χρόνια έλλειψη πολιτικής παρουσίας που οδήγησε στην άμβλυνση των πολιτικών ανακλαστικών του ή ακόμη το γεγονός ότι συνεπικουρούμενος από τον κ. Αβραμόπουλο, εμφανίζεται να έχει διαρκή επικοινωνία με τον Γιώργο Παπανδρέου για θέματα τα οποία σε πρώτη ανάγνωση είναι ακατάληπτα. Παρ όλα αυτά δημιουργούνται εντυπώσεις, ότι για παράδειγμα υπάρχει πρόθεση διευκόλυνσης του κ. Παπανδρέου, στο θέμα της ενδεχόμενης αλλαγής πλεύσης περί το πρόσωπο του υποψηφίου προέδρου της Δημοκρατίας. Εάν δηλαδή ενδεχομένως για λόγους υγείας, η περίπτωση Παπούλια δημιουργεί ανασφάλεια κυρίως στον ίδιο τον Πρόεδρο, και όπως ψιθυρίζεται στο περιβάλλον του Παπανδρέου ο Παπούλιας έχει έντονο το αίσθημα του καθήκοντος, τότε φαίνεται ο κ. Σαμαράς να δηλώνει ότι είναι πρόθυμος να συναινέσει και σε άλλο πρόσωπο. Πλην όμως των αμέσων διευκολύνσεων υπάρχουν και οι έμμεσες. Όπως για παράδειγμα η διαρκής παρουσία στα ηλεκτρονικά κυρίως μέσα του πολιτικά απεχθούς κ. Πάκη Παυλόπουλου, διότι κατά τα λοιπά ο άνδρας είναι συμπαθέστατος. Η παρουσία του και μόνο όμως διεγείρει εντόνως ανακλαστικά αφορώντας το αίσθημα της απόλυτης ανικανότητας περί τον χειρισμό θεμάτων που οδήγησαν στην πλήρη απονεύρωση της δημόσιας διοίκησης επί των ημερών του κ. Πάκη. Αποτέλεσμα; Οι ακροατές να φωνάζουν επί του ακούσματι Παυλόπουλου, «τι να μας πει αυτός τώρα»;
3η : Η οικονομική πολιτική των Βρυξελών την οποία όπως όλοι έχουμε καταλάβει ενστερνίζεται εκών άκων ο Γ. Παπανδρέου προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη να την υποδεχθεί μαλακά μέσω Καλλικράτη και άλλων αντίστοιχων κινήσεων, δεν αφήνουν να δημιουργηθεί πλήρως η εικόνα μιας επελαύνουσας πραγματικότητας, όχι πλέον προς τα δημόσια οικονομικά, αλλά γύρω από την τσέπη του κάθε νεοέλληνα και ιδιαίτερα αυτών που θεωρούν εαυτόν μέλη της μεσαίας τάξης
2η : Ο κ. Σαμαράς εμφανίζεται χλωμός. Παρά τη μεγάλη επιτυχία του και την προσέλκυση εκατοντάδων χιλιάδων Νεοδημοκρατών στις κάλπες, παρόλο την αναστήλωση του ηθικού της ο παράταξης, που εν μέρει επετεύχθη, ο αρχηγός παραμένει χλωμός. Εξηγήσεις γι αυτό είναι πολλές όπως για παράδειγμα η χρόνια έλλειψη πολιτικής παρουσίας που οδήγησε στην άμβλυνση των πολιτικών ανακλαστικών του ή ακόμη το γεγονός ότι συνεπικουρούμενος από τον κ. Αβραμόπουλο, εμφανίζεται να έχει διαρκή επικοινωνία με τον Γιώργο Παπανδρέου για θέματα τα οποία σε πρώτη ανάγνωση είναι ακατάληπτα. Παρ όλα αυτά δημιουργούνται εντυπώσεις, ότι για παράδειγμα υπάρχει πρόθεση διευκόλυνσης του κ. Παπανδρέου, στο θέμα της ενδεχόμενης αλλαγής πλεύσης περί το πρόσωπο του υποψηφίου προέδρου της Δημοκρατίας. Εάν δηλαδή ενδεχομένως για λόγους υγείας, η περίπτωση Παπούλια δημιουργεί ανασφάλεια κυρίως στον ίδιο τον Πρόεδρο, και όπως ψιθυρίζεται στο περιβάλλον του Παπανδρέου ο Παπούλιας έχει έντονο το αίσθημα του καθήκοντος, τότε φαίνεται ο κ. Σαμαράς να δηλώνει ότι είναι πρόθυμος να συναινέσει και σε άλλο πρόσωπο. Πλην όμως των αμέσων διευκολύνσεων υπάρχουν και οι έμμεσες. Όπως για παράδειγμα η διαρκής παρουσία στα ηλεκτρονικά κυρίως μέσα του πολιτικά απεχθούς κ. Πάκη Παυλόπουλου, διότι κατά τα λοιπά ο άνδρας είναι συμπαθέστατος. Η παρουσία του και μόνο όμως διεγείρει εντόνως ανακλαστικά αφορώντας το αίσθημα της απόλυτης ανικανότητας περί τον χειρισμό θεμάτων που οδήγησαν στην πλήρη απονεύρωση της δημόσιας διοίκησης επί των ημερών του κ. Πάκη. Αποτέλεσμα; Οι ακροατές να φωνάζουν επί του ακούσματι Παυλόπουλου, «τι να μας πει αυτός τώρα»;
3η : Η οικονομική πολιτική των Βρυξελών την οποία όπως όλοι έχουμε καταλάβει ενστερνίζεται εκών άκων ο Γ. Παπανδρέου προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη να την υποδεχθεί μαλακά μέσω Καλλικράτη και άλλων αντίστοιχων κινήσεων, δεν αφήνουν να δημιουργηθεί πλήρως η εικόνα μιας επελαύνουσας πραγματικότητας, όχι πλέον προς τα δημόσια οικονομικά, αλλά γύρω από την τσέπη του κάθε νεοέλληνα και ιδιαίτερα αυτών που θεωρούν εαυτόν μέλη της μεσαίας τάξης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ