Οι κομματικοί μηχανισμοί μάτωσαν

Στο δεύτερο γύρο των εκλογών του Καλλικράτη, πάνω από τους μισούς συμπολίτες μας ψήφισαν «δεν ξέρω/δεν απαντώ» μέσα από το άκυρο/λευκό και την – πιο ξεκούραστη – αποχή. Με τις πλάτες τους οι κομματικοί μηχανισμοί επινόησαν δηλώσεις υψηλής φαντασίας προσπαθώντας να τους καρπωθούν, χωρίς να βρίσκουν σαφή εκλογική απάντηση στις σοφιστείες τους. Το μήνυμα όμως της δεύτερης Κυριακής δεν ήταν αυτό.

Πριν από λίγο καιρό γράφαμε ότι είναι ο καιρός να υποστηριχτούν υποψηφιότητες που δεν προέρχονταν από την κομματική ιεραρχία των μεγάλων κομμάτων. Εκτεθήκαμε, μάλιστα προτείνοντας τρία συγκεκριμένα πρόσωπα από τις τοπικές κοινωνίες. Στις δημοτικές εκλογές τα κόμματα είχαν την ευκαιρία και την έχασαν. Είναι λογικό. Οι κομματικοί μηχανισμοί πεθαίνουν τελευταίοι. Αλλά, επιτέλους, μάτωσαν. Δεν είναι αθάνατοι. Όσοι σηκώθηκαν να πάνε ως τις κάλπες τους έδωσαν το πρώτο χτύπημα.

Ο Γιώργος Καμίνης (που προτάθηκε από τη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη και τους Οικολόγους, υποστηρίχθηκε από το ΠαΣοΚ και τη Δράση) πολεμήθηκε από τον ίδιο τον εσωκομματικό μηχανισμό του ΠαΣοΚ που προτιμούσε ένα από τα γνωστά «αγωνιστικά» μέλη του κόμματος, τύπου Παπουτσή και Σκανδαλίδη. Επέβαλε την αισθητική και την προσωπικότητά του και αντιστάθηκε στα κομματικά νάζια. Η Ιπποκράτους τον ξέγραψε ως αουτσάιντερ, η Αθήνα όμως τον προτίμησε ως τη μόνη αξιόπιστη εναλλακτική στον καταστροφικό Κακλαμάνη και στο βαθύ ΠαΣοΚ.

Ο Γιάννης Μπουτάρης (προτάθηκε από το Συνασπισμό, τη ΔΑ και τη Δράση, υποστηρίχθηκε από ΠαΣοΚ, Οικολόγους και Ντόρα Μπακογιάννη) ήταν το κόκκινο πανί για το ΠαΣοΚ Θεσσαλονίκης. Αντίπαλος την προηγούμενη φορά, επιβλήθηκε ως παρουσία παρά την αντίρρηση του βαθέως μηχανισμού. Στην υποψηφιότητά του αντιστάθηκε κάθε είδους κατεστημένο – ακόμα και το παραληρών εκκλησιαστικό! – και η νίκη του είναι, ως εκ τούτου προσωπική.

Στην πασοκοκομάνα Πάτρα οι μηχανισμοί προτίμησαν τον πρώην νομάρχη και πρώην βουλευτή Κατσικόπουλο. Ο Γιάννης Δημαράς (υποστηριζόμενος από Δημοκρατική Αριστερά, Συνασπισμό και Δράση) κατάφερε και εκτόπισε τον εκλεκτό των νομαρχιακών.

Για μας το μήνυμα των εκλογών είναι ένα και μόνον ένα. Τα κόμματα στο δρόμο για την επιβίωση της χώρας οφείλουν να παραιτηθούν από παραδοσιακές αντιλήψεις και συμπεριφορές. Οι τοπικές και οι νομαρχιακές οργανώσεις που στη δεκαετία του ’80 ανεβοκατέβαζαν στελέχη έχουν καταντήσει δεξαμενές συσσώρευσης των πλέον άχρηστων κομματιών της κοινωνίας και μόνη τους δουλειά είναι να προσπαθούν να εξασφαλίσουν εύνοιες, αργομισθίες και μικροεξουσίες γι’ αυτά. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού ήταν το πεδίο της λαμπρής τους δόξας.

Τα κόμματα εξουσίας πρέπει επιτέλους να αποχωρήσουν από τις δημοτικές εκλογές, επιτρέποντας στους ψηφοφόρους να διαλέγουν προσωπικότητες και όχι χρωματιστές κορδέλες. Έτσι θα μπορέσουν να ανανεωθούν και τα ίδια παράγοντας πιο αξιόπιστο πολιτικό προσωπικό. Τα ελληνικά κόμματα εξουσίας πρέπει να αφήσουν τις «ερμηνείες» που στόχο έχουν το εσωκομματικό γλείψιμο και τις ισορροπίες και, επιτέλους, να στραφούν στις πληροφορίες που τους δίνουν τα μεγάλα αστικά κέντρα. Θα τα πιέσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.
 ΠΗΓΗ:G700