Σπεύστε Βραδέως!

Το Διεθνές Κίνημα Επιβράδυνσης εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς.

Σήμερα υπάρχουν 135 πιστοποιημένες

"αργές  πόλεις" σε 20 χώρες,όπου γίνεται

επαναπροσδιορισμός στην οργάνωση του

 αστικού τοπίου και  οι άνθρωποι ενθαρρύνονται

να κόψουν ταχύτητα και να έρθουν σε

 ουσιαστική  επαφή μεταξύ τους.Για να λάβει

τη σχετική πιστοποίηση μια πόλη θα πρέπει

να έχει πληθυσμό έως  50.οοο κατοίκους,

να προωθεί τα τοπικά προϊόντα, να μην έχει

λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας, να προστατεύει

το περιβάλλον και γενικώς οι κάτοικοι να

κινούνται με πιο αργούς ρυθμούς και να 

επικοινωνούν ουσιαστικότερα μεταξύ τους.

Πρίν από 100 χρόνια η αεργία ήταν δείγμα ανώτερης τάξης, ενώ σήμερα ο πολυάσχολος είναι αυτός που χαίρει εκτιμήσεως. "Είναι αργός'' λένε με νόημα για κάποιον υπονοώντας ότι είναι τεμπέλης ή ότι ο δείκτης ευφυίας του δέν είναι αρκετά υψηλός.Κόντρα στην εγρήγορση της δυτικής κοινωνίας,το Διεθνές Κίνημα Επιβράδυνσης έρχεται να μας θυμίσει πόσο σημαντική είναι η ενασχόληση με πράγματα που μας δίνουν πραγματική ευχαρίστηση. Δεν πρόκειτε για ένα κίνημα ενάντια στην εργασία ή τον καπιταλισμό, αλλά για μια προσπάθεια να βρούμε την κατάληλη ταχύτητα στη ζωή μας. Υπάρχουν φορές που πρέπει να κινηθούμε κάπου ανάμεσα. Σύμφωνα με το Αργό Κίνημα, η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας ταχύτητας με περιόδους ξεκούρασης και ανάκτησης δυνάμεων.

Slow & the city

Όταν το 1989 άνοιξε το πρωτο κατάστημα MacDonald's στην Piazza di Spagna, στη Ρώμη, ο Ιταλός δημοσιογράφος και ακτιβιστής Κάρλο Πετρίνι, θέλοντας να αντισταθεί στις αρνητικές συνέπειες της ταχυφαγίας,δημιούργησε το κίνημα Αργό φαγητό(slow Food). Η οργάνωση πλέον απαριθμεί 100.000 μέλη σε 153 χώρες, έχει εξελιχθεί σε Κίνημα Βραδύτητας (Slow Movement), ενώ έχει εξαπλώθεί και σε άλλες δράσεις, όπως είναι οι "αργές πόλεις" (www.cittaslow.net),η "αργή ανάγνωση" (slow reading),τα "αργά ψώνια" (slow shopping) και ένα σωρό άλλες ενέργειες που όσο περνάει ο καιρός εκτελούμε όλο και πιο γρήγορα.

    Σήμερα υπάρχουν 135 πιστοποιημένες "αργές πόλεις" σε 20 χώρες,όπου γίνεται επαναπροσδιορισμός στην οργάνωση του αστικού τοπίου και οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να κόψουν ταχύτητα και να έρθουν σε ουσιαστική επαφή μεταξύ τους. Για να λάβει τη σχετική πιστοποίηση μια πόλη θα πρέπει να έχει πληθυσμό έως 50.000 κατοίκους, να προωθεί τα τοπικά προϊόντα, να μην έχει λωρίδες ταχείας κυκλοφορείας, να προστατεύει το περιβάλλον και γενικώς οι κάτοικοι να κινούνται με πιο αργούς ρυθμούς και να επικοινωνούν ουσιαστικότερα μεταξύ τους.

    Άλλες πόλεις, πάλι, φιλοξενούν τα περίφημα slow festivals, όπως αυτό που γίνεται στο Σέτζφιλντ της Ν.Αφρικής(www.slowfestival.co.za),όπου σε έναν μεγάλο χώρο φυσικού κάλλους, εκτός από τις μουσικές εκδηλώσεις, το κοινό έχει τη δυνατότητα να λάβει μέρος  σε αθλητικές (ιστιοπλοϊα, πεζοπορία, κολύμβηση, ποδηλασία) και άλλες (ψάρεμα, κουκλοθέατρο, ομαδικά παιχνίδια) δραστηριότητες,να δεί εκθέσεις, να δοκιμάσει τοπικά εδέσματα, να παρευρεθεί σε βραδιές για πούρο και ουίσκι(Cigar & whisky evening) ή στον "Μεσαιωνικό Δείπνο" και να ζήσει επτά μέρες στη φύση με πολλές ασχολίες και καθόλου άγχος. Ανάλογες "αργές" δραστηριότητες διοργανώνονται και στο Λονδίνο, στο πλαίσιο του Slowdown Festival (www.slowdownlondon.co.uk).

Less is more

Σύμφωνα με το μότο της minimal αισθητικής στο design,όπου το λιγότερο ισοδυναμεί με περισσότερο, έτσι και η τάση να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα οδηγεί τελικά σε λιγότερο ποιοτική ζωή. Η υπερβολική ταχύτητα, ισχυρίζονται πολλοί, μας απομακρύνει από τον εσώτερο εαυτό μας, καθώς δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να κάνουμε βαθύτερες σκέψεις και να συνειδητοποιήσουμε αν ενεργούμε και ζούμε με τον τρόπο που πραγματικά θέλουμε. Στον 21ο αιώνα η βραδύτητα έχει να παίξει-σε αντίθεση με τη  συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα που απαιτείται σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία-έναν σοβαρό ρόλο, σύμφωνα με τον Καναδό δημοσιογράφο και συγγραφέα του μπέστ σέλερ "Το εγκώμιο του Αργού: Πώς ένα παγκόσμιο κίνημα αλλάζει τον πολιτισμό της ταχύτητας"(2004)Καρλ Ονόρε."Δεν είναι τυχαίο", λέει σε μια ομιλία του ο Ονόρε, "που ιδιωτικό σχολείο υψηλών επιδόσεων στη Σκωτία απαγόρευσε την εργασία στο σπίτι σε όλα τα παιδιά κάτω των 13 ετών. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί κατά 20% η απόδοση των παιδιών στα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες".

     Ανάλογο είναι και το παράδειγμα των σκανδιναβικών χωρών, που, σύμφωνα με το βιβλίο του Ονόρε, απέδειξαν ότι μπορείς να δημιουργήσεις μια ισχυρή οικονομία χωρίς να είσαι εργασιομανής. Η Νορβηγία, η Σουηδία, η Δανία και η Φιλανδία κατατάσσονται ανάμεσα στις έξι πιο ανταγωνιστικές χώρες στον πλανήτη. Στο επίπεδο, μάλιστα, της επιχειρηματικής κουλτούρας, όλο και περισσότερες χώρες συνειδητοποιούν ότι πρέπει να επιτρέπουν στους υπαλλήλους τους είτε να δουλεύουν λιγότερες ώρες είτε απλώς να αποσυνδέονται       

 από την εργασία κάνονταςδιάλειμμα για φαγητό ή πηγαίνοντας σε έναν ήσυχο χώρο. Τα Σαββατοκύριακα δε, σύμφωνα με το Μανιφέστο του Κινήματος της Επιβράδυνσης, συμβάλλουν σε έναν πιο δημιουργικό τρόπο σκέψης, βοηθώντας στην ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών, αρκεί να κλείσουμε laptops και κινητά.